Yemek & Kültür

Aralarındaki Bağ

Yemek yemek, yaşamımızı sürdürmek için zorunludur. Ancak yemeklere sadece bu açıdan bakmak çok büyük bir haksızlık olacaktır. Yıllar boyu bu eylem kültürle paralel bir biçimde evrimleşmiştir. Yapılan yemekler o kültürün geçmişini ve bugününü özetler. Kültürü oluşturan ögelerin neredeyse hepsi yemekleri de öyle ya da böyle etkilemiştir. Örneğin pizzanın fakirlikle mücadele eden İtalyan halkı tarafından evde ne varsa bir parça hamurun üstüne koyup pişirmesiyle ortaya çıkması, toplumsal olayların etkisine en güzel örneklerden biridir. Coğrafi koşulların etkisi de yadsınamaz; göçebe Türk toplulukları et ağırlıklı beslenirdi çünkü coğrafi koşullar, tarıma dolayısıyla bitkisel ağırlıklı beslenmeye uygun değildi. Daha sonraları Uygur Kağanlığı Maniheizm’i benimseyince hem yerleşik topluluklar kurmaya hem de yeme alışkanlıklarını değiştirmeye başladı. Dinleri gereği et yeme alışkanlıklarından vazgeçtiler.

Aynı şekilde yemeklerimizin de bize, insanların kültürüne tıpkı kendileri gibi tatlı etkileri olmamış mıdır? Yemeklerini daha yağlı tercih eden topluluklar bir süre sonra; daha yeşil tercih edenlerle aynı sözcükleri mi kullandılar, şarkılarında aynı yemeklerden mi bahsettiler? Elbette ki hayır. Yemeklerimiz ve yeme düzenlerimiz, hayat tarzımızı ve pek tabii etkiliyor. Hatta değerlerimizi de. Mesela pişirdiğimiz yemeklerin kokularının komşumuza vardığını fark ettiğimizde, içimizdeki paylaşımcı onu ilk kez ikram etmek istedikten sonra bu güzel davranış bize bir gelenek olarak kalmadı mı?

İnsanlığın tüm varlığı, toprağa ektiği tohumu; onu eken yemek yedikçe de filizleniyor.

Pirincin Japon Kültüründeki Konumu

Japon mutfak kültüründe öne çıkan öğeler “sağlık” ve “sunum”dur. Mutfak kültürlerine bakıldığı zaman Japonların kendilerine özen gösteren, estetik anlayışı olan kişiler olduğunu tahmin etmek zor değildir.

Ayrıca inanışları gereği kırmızı etten uzak duran Japonlar sakin bir karaktere sahip olurlar. Yeşil çay Japon mutfak kültürünün vazgeçilmezidir. Herhangi bir Japon restoranına gittiğinizde yemeğinizin ardından yeşil çay ikram edilir. Ayrıca Japonlarda tek çeşit yemek olayı yaygındır. Yani önden bir çorba sonra ana yemek. Sonrasında pek tatlı yemezler.

Pirinç, Japon mutfağının en temel besinidir. Türkler için ekmek ne ise Japonlar için pirinç odur. Öyle ki ''Yemek yemek'' tabiri Japon mutfağında ''pirinç yemek''diye geçer. Bunun yanında bir ada ülkesi olması dolayısı ile balık ve deniz ürünleri, birçok kültürün Çin’den gelmesinden dolayı da Çin mutfağının etkileri de oldukça hissedilebilir.

Çeltik tarlalarında pirinç ekimi geleneksel olarak köylüler arasında büyük bir iş birliği gerektiriyordu ve bunun Japon kültürünün gelişiminde merkezi olduğu söyleniyor.

Yapışkan, kısa taneli pirinç Japonya'daki temel gıdadır. Pişmemiş pirinç kome olarak adlandırılır. Japonya'da yetiştirilen birkaç bin çeşit pirinçten Koshihikari ve Akita Komachi en popüler olanlar. Pirinç ayrıca mochi (pirinç keki), senbei (pirinç krakeri) ve sake (pirinç şarabı) yapmak için kullanılır. Pirinç aynı zamanda kırmızı barbunya (sekihan), deniz ürünleri ve sebzelerle (Takikomi gohan) pişirilebilir.